Κρατιέμαι αρκετό καιρό για να μη γράψω αυτό το κείμενο, σκεπτόμενη το γεγονός ότι δε μ'αρέσει να μαζοποιώ τους ανθρώπους, αλλά το ποτήρι ξεχείλισε.
Ένα πράγμα που σιχαίνομαι περισσότερο από τους χαζούς (τους πραγματικά χαζούς όμως) ανθρώπους είναι τα φερέφωνα. Αναφέρομαι στους ανθρώπους χωρίς προσωπικές απόψεις και ιδέες, οι οποίοι είναι φερέφωνα ιδεών άλλων ανθρώπων, είτε αυτοί είναι κοντινοί (όπως η οικογένεια, η σχέση, οι φίλοι κλπ), είτε αυτοί είναι πιο μακρινοί (όπως οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι και άλλοι).
Αυτή η κατηγορία ανθρώπων, χωρίς να γνωρίζουμε αν το κάνει επίτηδες ή άθελά της, υποστηρίζει τις απόψεις ορισμένων ατόμων, τα οποία θέλει δε θέλει θεοποιεί, και τις μεταφέρει αυτούσιες στους δικούς της κύκλους χωρίς κανενός είδους επεξεργασία. Αυτή η ομάδα ανθρώπων χαρακτηρίζεται ως μάζα, ως όχλος χωρίς ίχνος κοσμοθεωρίας, κριτικής σκέψης και προσωπικών ιδεών.
Το γνωρίζω καλά ότι θα σκέφτεστε πως η υποστήριξη ατόμων που αγαπάμε είναι αναγκαία, αλλά όχι όταν φτάνει στο επίπεδο του να μη βοηθά το άτομο αυτό να εξελιχθεί ως προσωπικότητα. Οι άνθρωποι αναπτύσσουν σχέσεις με άλλα άτομα με σκοπό την πνευματική τους εξέλιξη και γι αυτό το λόγο θεωρώ ως προσωπικό μου χρέος την επεξεργασία των μυνημάτων που δέχομαι από τον καθένα και την άσκηση (καλοπροαίρετης πάντα) κριτικής σε αυτά τα άτομα, όχι μόνο για να αναπτυχθώ εγώ πνευματικά, αλλά και για να δουν αυτοί μία διαφορετική οπτική γωνία του κάθε θέματος και να πάψουν να είναι απόλυτοι.
Όμως, τα φερέφωνα στα οποία αναφέρομαι, ή όπως θέλω να τα αποκαλώ, "πρόβατα κοσμοθεωρίας", είναι πεπεισμένοι πως το άτομο το οποίο υποστηρίζουν ή ακολουθούν έχει πάντα δίκιο, πως ό,τι και να κάνει είναι καλό και πως ό,τι και να πει θα έπρεπε να είναι νόμος. Έτσι, δικαιωματικά, μεταδίδουν στους φίλους, την οικογένεια και τους γνωστούς τους κάθε μύνημα που τους προβάλλεται, ακόμα και όταν δεν μπορούν να καταλάβουν το νόημα αυτών.
Έχουμε καταντήσει, λοιπόν, να αναφερόμαστε σε ένα νέο είδος φανατισμού, ένα είδος φανατισμού που περιλαβάνει ανθρώπους- θαυμαστές άλλων, που εξυψώνει ορισμένα άτομα και τους κάνει να πιστεύουν πως έχουν κατακτήσει την άπτεστη γνώση.
Δεν θέλω να αναφερθώ προσωπικά σε άτομα ή σε καταστάσεις, βέβαια, αλλά θέλω να τονίσω τη σημασία της προσωπικής έρευνας πριν την παρουσίαση και την παράθεση απόψεων. Επίσης θα ήθελα να πω πως η μαζοποίηση των ανθρώπων δεν οδηγεί σε καμία περίπτωση στην πρόοδο ενός κράτους και μίας κοινωνίας, αλλά αντιθέτως, στην καταστροφή της και στην ιδιέταιρα εύκολη δημαγωγία της. Σκοπός αυτού του κειμένου είναι να ρωτήσει ο αναγνώστης τον εαυτό του αν έχει υπάρξει, ή αν είναι ακόμα, θαυμαστής ανθρώπων και φερέφωνο ιδεών και όχι άτομο με προσωπικές απόψεις.
Βέβαια, τελικά, τα πρόβατα στα οποία αναφέρθηκα προηγουμένως, λέτε να καταλαβαίνουν το πόσο ενοχλητικοί είναι ή να νομίζουν ότι απλά ταυτίζονται και συμφωνούν με το 100% των πραγμάτων που κάνουν τα είδωλά τους;
Ένα πράγμα που σιχαίνομαι περισσότερο από τους χαζούς (τους πραγματικά χαζούς όμως) ανθρώπους είναι τα φερέφωνα. Αναφέρομαι στους ανθρώπους χωρίς προσωπικές απόψεις και ιδέες, οι οποίοι είναι φερέφωνα ιδεών άλλων ανθρώπων, είτε αυτοί είναι κοντινοί (όπως η οικογένεια, η σχέση, οι φίλοι κλπ), είτε αυτοί είναι πιο μακρινοί (όπως οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι και άλλοι).
Αυτή η κατηγορία ανθρώπων, χωρίς να γνωρίζουμε αν το κάνει επίτηδες ή άθελά της, υποστηρίζει τις απόψεις ορισμένων ατόμων, τα οποία θέλει δε θέλει θεοποιεί, και τις μεταφέρει αυτούσιες στους δικούς της κύκλους χωρίς κανενός είδους επεξεργασία. Αυτή η ομάδα ανθρώπων χαρακτηρίζεται ως μάζα, ως όχλος χωρίς ίχνος κοσμοθεωρίας, κριτικής σκέψης και προσωπικών ιδεών.
Το γνωρίζω καλά ότι θα σκέφτεστε πως η υποστήριξη ατόμων που αγαπάμε είναι αναγκαία, αλλά όχι όταν φτάνει στο επίπεδο του να μη βοηθά το άτομο αυτό να εξελιχθεί ως προσωπικότητα. Οι άνθρωποι αναπτύσσουν σχέσεις με άλλα άτομα με σκοπό την πνευματική τους εξέλιξη και γι αυτό το λόγο θεωρώ ως προσωπικό μου χρέος την επεξεργασία των μυνημάτων που δέχομαι από τον καθένα και την άσκηση (καλοπροαίρετης πάντα) κριτικής σε αυτά τα άτομα, όχι μόνο για να αναπτυχθώ εγώ πνευματικά, αλλά και για να δουν αυτοί μία διαφορετική οπτική γωνία του κάθε θέματος και να πάψουν να είναι απόλυτοι.
Όμως, τα φερέφωνα στα οποία αναφέρομαι, ή όπως θέλω να τα αποκαλώ, "πρόβατα κοσμοθεωρίας", είναι πεπεισμένοι πως το άτομο το οποίο υποστηρίζουν ή ακολουθούν έχει πάντα δίκιο, πως ό,τι και να κάνει είναι καλό και πως ό,τι και να πει θα έπρεπε να είναι νόμος. Έτσι, δικαιωματικά, μεταδίδουν στους φίλους, την οικογένεια και τους γνωστούς τους κάθε μύνημα που τους προβάλλεται, ακόμα και όταν δεν μπορούν να καταλάβουν το νόημα αυτών.
Έχουμε καταντήσει, λοιπόν, να αναφερόμαστε σε ένα νέο είδος φανατισμού, ένα είδος φανατισμού που περιλαβάνει ανθρώπους- θαυμαστές άλλων, που εξυψώνει ορισμένα άτομα και τους κάνει να πιστεύουν πως έχουν κατακτήσει την άπτεστη γνώση.
Δεν θέλω να αναφερθώ προσωπικά σε άτομα ή σε καταστάσεις, βέβαια, αλλά θέλω να τονίσω τη σημασία της προσωπικής έρευνας πριν την παρουσίαση και την παράθεση απόψεων. Επίσης θα ήθελα να πω πως η μαζοποίηση των ανθρώπων δεν οδηγεί σε καμία περίπτωση στην πρόοδο ενός κράτους και μίας κοινωνίας, αλλά αντιθέτως, στην καταστροφή της και στην ιδιέταιρα εύκολη δημαγωγία της. Σκοπός αυτού του κειμένου είναι να ρωτήσει ο αναγνώστης τον εαυτό του αν έχει υπάρξει, ή αν είναι ακόμα, θαυμαστής ανθρώπων και φερέφωνο ιδεών και όχι άτομο με προσωπικές απόψεις.
Βέβαια, τελικά, τα πρόβατα στα οποία αναφέρθηκα προηγουμένως, λέτε να καταλαβαίνουν το πόσο ενοχλητικοί είναι ή να νομίζουν ότι απλά ταυτίζονται και συμφωνούν με το 100% των πραγμάτων που κάνουν τα είδωλά τους;